[Zohreh Gholami]

اسرار آمیزترین غاردنیا


غار میرزا شاید دیدنی ترین غار دست نخورده کشور باشد که در میان تمام غارهای استان کرمان، لقب بزرگترین و اسرارآمیزترین غار را یدک می کشد. غار اسرارآمیزی با 8 تالار اصلی و 4 تالار فرعی که هر کدام ویژگی های منحصر به فردی دارند و یک مجموعه تمام عیار برای شگفت زده کردن شما فراهم کرده اند!

غار اسرار آمیز
 به دهانه غار پا که بگذارید، وارد دهلیز باریکی می شوید که با کمی پیش روی در مسیر عریض تر می شود و دو راه را برای پیش روی مقابل تان قرار می دهد. سوراخی کوچک در سمت راست و مسیری در رو به رو که عریض تر به نظر می رسد. راه اصلی همان سوراخ کوچک سمت راستی است که شما را به چاه 50متری غار می رساند.

در بخش میانی این غار شما با یک فرود 90 متری مواجه می شوید و در فضای معلقی قرار می گیرید که غار را برای شما اسرارآمیزتر می کند. در اینجا، وسعت غار به 150 متر مربع می رسد و شما می توانید رنگ ها و طرح های متنوعی را در قندیل های سنگی غار ببینید. قندیل هایی که عمر آنها به میلیون ها سال می رسد و بعضی از آنها آنقدر بلند هستند که سقف تالار را به کف آن وصل می کنند.

وارد تالار غربی غار که بشوید، غار میرزا برگ های تازه تری را برایتان رو می کند. فسیل جانوران وحشی و قندیل های بلوری منسجمی که شاید نمونه آن را در کمتر غاری سراغ داشته باشید. در انتهای تالار شمالی غار هم برکه آبی با وسعت 250متر مکعب وجود دارد که آب زلالی در آن جمع شده است.

اما با تمام این ها، شاید منحصر به فردترین ویژگی غار میرزا، دست نخورده بودن آن است که آن را وارد رقابت نزدیکی با غارهای مشهوری مثل علیصدر و کتله خور می کند. غار میرزا که مدت زیادی از کشف آن نمی گذرد، به لطف کم بازدید بودن و مسیر صعب العبورش قندیل ها و استالاگمیت های سالمی دارد و در سراسر آن خبری از شکستگی و تراش های دستی و یادگاری های بدقواره گردشگران ناآگاه نیست.


غاری برای حرفه ای ها

اگر اهل غارنوردی حرفه ای نیستید، تماشای این غار ممکن است برایتان پردردسر باشد. در این غار شما نیاز به تجهیزاتی مثل کلاه ایمنی، هدلامپ، طناب، کارابین یا می لون و لوازم فرود و صعود دارید تا بتوانید حدود 5 ساعت در آن گشت و گذار کنید. خوشبختانه هوای گرم این غار این فرصت را فراهم می کند که در تمام فصل های سال سری به آن بزنید و بدون محدودیت های آب و هوایی، از آن بازدید کنید.


مسیر دسترسی
برای رسیدن به غار شگفت انگیز میرزا باید راهی استان کرمان و شهر رفسنجان شوید و خود را به فاصله 32 کیلومتری شمال شرقی این شهر برسانید. از اینجا به بعد، مسیر شما از روستای داوران می گذرد. بعد از این  روستا پلی در مسیر جاده اصلی دیده می شود که در سمت چپ آن جاده ای خاکی وجود دارد.


 پا به راه این جاده خاکی که شوید، به دو راهی هایی می رسید که در تمام آنها باید راه سمت چپ را انتخاب کنید. این دو راهی های پی در پی شما را به روستای کوچکی می رسانند که نزدیک ترین روستا به غار محسوب می شود. حالا کافیست از اهالی روستا سراغ غار میرزا را بگیرید تا شما را به ضلع شرقی روستا و دره ای هدایت کنند که جاده خاکی و پیچ در پیچ آن به ارتفاعاتی منتهی می شود که غار میرزا در آن قرار دارد. در طول مسیر اگر خسته شدید، می توانید در کنار چشمه ای که در این راه خاکی پیچ در پیچ قرار دارد استراحت کوتاهی کنید یا اگر توانش را داشتید، تا بالای کوه بروید و در سایه چنار بزرگی که نزدیک دهانه غار قرار دارد، تجدید قوا کنید.


دهانه غار میرزا تا زمانی که به نزدیکی آن نرسید قابل دیدن نیست. بنابراین ناامید نشوید و جاده را تا رسیدن به درخت سرو پیر ادامه دهید. برای طی کردن این مسیر می توانید از اتومبیل استفاده کنید اما هیچ تضمینی نیست که اتومبیلتان در جاده خاکی سالم بماند! بنابراین توصیه می کنیم جاده را تا روستای دوم با اتومبیل طی کنید و از چشمه به بعد، یک پیاده روی 30 دقیقه ای داشته باشید.